Ezelden Yazılmış Hüküm Şiiri - Gürkan Aykut

Bir sevda var, kökü arşa değen,
Toprağın derinliklerinde yankılanır.
Rüzgâr, sırrını taşır boşluklara,
Kim bilir hangi nefesle yazıldı bu yemin?
Ergenekon’da eriyen demirin öfkesi,
Altaylardan gelen sesle birleşir,
Bir ulu gövde yükselir;
Gölgesi, kâinatı örter!

O gök bayrak ki, bir elif kadar zarif,
Hilalin gözleri maziden bugüne bakar.
Ecdadın kanı, toprağa düşen bir yıldız,
O yıldız ki yolumuzu aydınlatır!
At nalının yankısı taşları döver,
Ve yücelerin ötesinden gelen bir çağrı:
“Zafer, alnına mühürlenen yazgıdır!”

Bir bakış ki, kalbi tutuşturur,
Bir adım ki, göklerin kapısını açar!
Sakarya’nın akışında bir sır,
Dumlupınar’ın ateşinde bir diriliş!
Oğuz Kağan’ın sancağından süzülen ışık,
Kıpçak’tan Başkurt’a, sonsuz bir akış!
Zamanın kayasında işlenmiş bir nakış!

Vatan, ateşte pişmiş bir yürek,
Kavuran, ama yok etmeyen bir soluk.
Her zerresinde kahramanların adı saklı,
Bir nida: "Hürriyet, canın özüdür!"
Kılıçların titrettiği gök kubbeden,
Bugüne taşınır o kutlu ahenk!

Ey milletim! Bayrağını seyret!
Bir bez değil bu, bir cevher, bir sır!
Al rengiyle özümüzü anlatır,
Ezelden beri yazılı hükmü taşır!
Toprak, kan ve inançla dokunmuş,
Bu destan, zamanın ötesine yürür!

Sancak yükselir, bir daha eğilmez,
Türk yurdunun semasında hürriyet hüküm sürer!