yokluk başa bela; yağmuru beklerken her birimiz
davul tozlarıyla yunmuş apaklığmız, sesimiz
izlerimizle taşdığımız o çamurlu nehrimiz
kan üstünde bir yumru diyor ki 'GEÇİNİZ...GEÇİNİZ...'
ip üstünde yürümekle kendi kendine büyüyor gölgemiz
selamet haykırışlarıyla bulutlanırken ay, delinir cebimiz
başa bela bir yoklukla soğuk bir kapıda bekleşiriz
kulaklarımızda uğuldar o kıllı ses 'HADDİNİZİ BİLİNİZ'
Kayıt Tarihi : 26.9.2010 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'' bulutlarıken ay'' cümlesinde bir terslik varmı diye sormak istiyorum.
TÜM YORUMLAR (1)