Eyyûbî Şiiri - Garib Garib

Gölgen ardı sıra gezme şu cihanda ey serseri…
Bu yol dikenli, tatlıysada canın, gel durma geri…
Yazılan yazılmış kader defterine,
bir noktalık yok yeri…
Emredildiğin gibi oku , hala gözünün varken feri…Eyyûbî…

Edesin seyran, kendi içine konulmuş senli bir garaz…
Gör ki bu dermanı sende olan çetrefilli bir maraz…
Vaktaki ömrün baharda, bulasın ilacı gelmeden ayaz…
Yazı bekleme, bulutsuz havada Yağmur yağmaz…Eyyûbî…

El avuç açık kalır ,kışa döner nevbaharın…
Yaprak döküle dursun , tadarsın acısını zararın…
Eyleme ömrüne kast, elinde yokki başka varın…
Gün sonu ha keza, gözlerin görürmü ki
bir başka yarın…Eyyûbî…

Nice gezdin şu arz-ı meydanda, ömründen başka ne devirdin…
Sarıldında dünya çarkına, dört elle çevirdin…
Yetmedimi Şu hayatı, feleğin çemberinde evirdin…
Koma gölnünü geride, önüne dünyadan başka ne verdin…Eyyûbî…

Kurulmuş böyle nizam, biri yerken öbürü kuşak sıkar…
Aç fakir rüyada, saray pencerinden bakar…
Bir taht üzerinden , bin hüküm versen ne çıkar…
Düşteki sultanlık gözün açıncaya kadar …Eyyûbî…

Yükselmeye sebeptir, tutmak gerek gölnü alçak…
Değilmiyiz şu dünyada hepimiz öz vatandan kaçak…
Uyma nefse ki, efendi yerine hiç göz dikermi uşak…
Ecel enseleyince , bezle sarılan belimize sadece bir kuşak…Eyyûbî…

Alıyor zaman şu sayılı nefesi, koymuyor ki yerinde…
İçine giz edilmiş aradığın, ne gökte nede yerde…
Araki bulasın nice çiğler düştü,
geçen ömrün üzerinde…
Hazine dipte olur , bulamazsın inmeden derinde…Eyyûbî…

Hep pek kıymetlidir sabır hilhati, giyesin bir elden…
Bir bilinmeze sal ki, gelmesin gönlüne bir neden…
Bulmaya bak Acının içindeki tadı,
kurda düşünce beden…
Abu hayat bulursun Eyyup peygamberin ayak vurduğu yerden…Eyyûbî…

Aldanma Bülbüle ,gül-i Gülşen olsada bağın…
Gün gelir hazan vurur, dalından dökülür yaprağın…
Kalırsın bir dikenle, bülbüle hasret kalır kulağın…
Bu bağda birkaç arşınlık çukurdur,
son durağın…Eyyûbî…

Avare gezer yabanda ,bağı taruman,
şu garib bülbül…
Diken açısı varken ayağında, neylesin lale sümbül…
Gam-ı müptelaya düşme, geniş durasın ey gönül…
Bir başka baharı bekler açmaya,
her tomurcuk gül…Eyyûbî…

Çereğan eyle HAK sözü, gözün aydınlansın…
Gölnün eylemesin ocağı kül,
Tekbir dertle yansın…
Sakla şu sözü, yarın yoksun sadece bugünlük varsın…
Yolla semaya bir dua, Emaneti
Sahib verdiği gibi alsın…Eyyûbî…

Ne eylersin gönül, yaran kendi içinde…