Eyvallah Şiiri - Aysude Gül

Eyvallah, dedim yola çıkarken,
Dertlere, kavgaya, eski kırıklara.
Yüklerimi hafifleterek attım geriye,
Gönlümde huzur, yolumda sabır var.

Eyvallah, dedim aldığım her nefese,
Beni ben yapan acılara, sevinçlere.
Her yara bir hikaye, her iz bir anı,
Yaşamın içinde anlam bulan yaşanmışlık.

Eyvallah, dedim sana, dost, düşman fark etmez,
Kalbimi kıranlara, sevgiyle baktım ben.
Çünkü biliyorum; her veda, her kavuşma,
Yeni bir başlangıç, yeni bir yol demek.

Eyvallah, dedim hayata, yorgun adımlarımla,
Yılmadan, usanmadan, kendimle barışarak.
Gözlerim açık, yüreğim hep sükût kalacak,
Eyvallah dedim, ve yürüdüm sonsuza doğru…

Eyvallah, dedim acıların dibinde,
Gözyaşlarımda saklı umutların içinde.
Karanlık gecelerde yolumu ararken,
Yıldızlara selam ettim, sabahı beklerken.

Eyvallah, dedim sevdanın kıyısında,
Kalbimden dökülen en saf sözlerde.
Bir aşkla yandım, bir aşkla küldüm,
Yine de sevdim, yine de inandım.

Eyvallah, dedim kendime, unuturken geçmişi,
Yaraları sararken, yeniden büyürken.
Her adımda biraz daha özgürleşirken,
Geleceğe umutla, gözlerim parlarken.

Eyvallah, dedim, ve sustum biraz,
Dinledim sessizliği, anladım zamanı.
Yolum uzun, yüreğim güçlü,
Eyvallah, dedim, yaşadım, sevdim, yürüdüm.