Eyvallah Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Katiller olay mahalline gelirmiş
Elinde olmadan, rahat edemezmiş
Öldümü kaldı mı anlamadan
Sende gelmiştin değil mi?
Aradan geçince biraz zaman
Küllerimden yeniden doğmuştum
Acılarından yakıldığım an
Dokuz canlı oluyormuş insan
Darbe üstüne darbe görünce
Katil kim, kimin gözüne görene
Eyvallah ta beklemiyormuş hayattan
Göz kimseyi görmüyormuş öfkelenince
Pişiriyor acılar seni istemesen de
Dönüşüyorsun çelik zırhlı yeleğe
Tutunuyorsun, son umudun olan zırhından
Kader deyip susuyorsun artık
Birde sayıp sövüyorsun feleğe
Sen olmalısın, aslında sövüp sayılan
Sen olmalısın, tek kurşunla alnından vurulan
Yürü git bildiği gibi yapsın seni yaratan
Sensin, adam gibi sevmekten anlamayan