Eyvallah Şiiri - Gökhan Sarı

Artık gidebilirsin gideceğin yere.
Kal diye yalvarmıyorum.
Çığlık atmıyorum ardından, beni bırakma diye.
Bu kez dur demiyorum.
Git!
Gidişine koca bi eyvallah çekiyorum.
Ellerini gömüyorum yedi kat yerin dibine.
Ömrümün tek gecesiydin.
Artık akşamı bile değilsin.
Her şey böylesine anlamsız.
Her şey bu kadar sahte iken.
Dur diyemem sana.
Sakın ola tek kelime bekleme benden.
Vedan kabulümdür.
Öyle bir git ki dönüşün olmasın.
Öyle bir sevdaya tutul ki.
Haline itler bile acımasın.
Isırmaya korksunlar kokuşmuş tenini.

Bazen düşünüyorumda.
Neyin bedelini ödettin bana bunca zaman.
Hangi ayrılıkla andın beni.
Bedeli ödenmemiş hangi sevdanın kurbanı ettin.
Oysa ben titreyen ellerimle defalarca adını yazmıştım.
Ama kimse bilmiyor be canım.
Bir yara bir ömrü her gün nasıl kanatır.
Kal dememi bekleme sakın.
Tek pişmanlığımsın artık.

Ulan kitap aralarında yaşamadım ben bu aşkı.
Bi paçavra gibi fırlatıp atmadım meyhane köşelerinde.
Sevgimide meze yapmadım masalarda.
Senin demenle üç kuruşluk sevdamıda.
Sen şimdi tokuştur kadehleri.
Çarp kendini defalarca ayrılığa.
Birde benim şerefime iç.
Bir kadehde şerefsizliğine doldur.
Aman, aman boş kalmasın kadehler.
Devirebildiğin kadar devir.
Ben ne halde olurum bilme.
Kaç bin adım sonra hayalini silerim gözlerimden.
Gözlerine bakma ihtimalinin düşencesi bile yok artık.
Gözümün yollarında karabasanlar varken.

Bunları okuyupta sakın git demiyorum sanma.
Kimselere belli etmiyorum savaşımı hepsi bu.
Ama yinede sevdamı kırık kalemimle dahi harcayamadım.
Artık kal demiyorum bütün mesele bu.
Şunu da bilki...
SEVMEK İÇİN YÜREK.
SÜRDÜRMEK İÇİM EMEK GEREK.
Ama sende ne yürek var.
Nede, sürdürecek cesaret...
Eyvallah gidişine.
Defalarca eyvallah.
EYVALLAH..

Gökhan SARI