Eyvallah Şiiri - Deniz Demir Doğan

Sakın dönme ne olur,
Biz zamana yenilmiş küs çiçekleri
Dokunsan ağlara takılmayan balıklar da ölür,
Şimdi sus.
Susmakla söylemek Arasında kaç kelime var ki,
Bizim yerimize martılar da çığlık atar
Onlar hep çığlık atar
Biz susalım öyle,
Zaman susmayı da öğretsin,
Yaralarımız kapanmayacak elbet
Ancak unutanların yaraları kapanabilir,
Biz unutamayanlar, avutulamayanlar.
Acımız dinmeyecek elbet,
Sıcak ekmeğin buğusunda
Güzel hayaller kuramayacağız artık,
Bir kere gitmek ile milyon kere gitmek aynı,
Sakın geri dönme.
Terk edilen yalnızca ben değilim,
Yaşadıklarımız, hayallerimiz, umutlarımız...
Kısacası bizi biz yapan herşey.
Şimdi sen orda yeni hayallerin peşinde,
Yeni heyecanlar belki.
Daha mı iyi, daha mı güzel?
Belki daha çok güldürüyor seni...
Eyvallah!