Hep aynı şekilde olmasa da
Bir şekilde, aynı şekilde geldik dünyaya
Aynı şekilde, aynı yolla
Bizi dünyaya getiren insanların belki düşünceleri
Belki de yüzleri farklıydı az buçuk
Az buçuk belki delirmek üzereydiler
Ağlarken
Neden gözyaşı damlar yüreğime
Neden bu kadar kızgınken hayata
Soğuturum yüreğimi kendi yağmurlarımda
Gülerken
Bir yere düştüm
Çok yüksekten, aşağılandım
Halbuki ne de yükseklerdeydim
Ah annem, neden terk ettin ki beni
Neden yalnız bıraktın hayatla
Neden bu hayata mahkum ettin
Buz gibi bedenim ve alnımda ellerim
Beynimi yemek üzeredir düşüncelerim
Ağıtlarım baş ağrıtır,
Yüksek tansiyonlu gecelerimde.
Gözlerim nemlenir bazen
Ağlayamam susarım
Sadece özür dileyebiliyorum
Çünkü sana bunu yaşatmak istemezdim
Ben artık kimseye bağlı bir insan değilim
Bir yakınlık yetiyor birilerine sığınmak için
Ne kadar isterdim, sendeki huzur olmayı
Sana güven vermeyi
Seçtiklerimizi bildik hep
Seçmediklerimize şans tanımadık
Onların haklarını gasp ettik
Tanımadan yargıladık
Binler içinden biri seçtik
Binleri kaybettik
Yalnız gecelerim
Sevdaya aç
Sana muhtaç
Ahh deli gönül
Bu yalnızlıktan kaç
Öümlü bir yar seç
Bir sonun başlangıcı gibi
Bir başlangıcın sonuydu
İlk çığlıklarım annemden ayrılırken
Sonunu kendimin bile bilmediği
Uçsuz bucaksız dünya vadisine gelişimle
Başlayan süreç
Yalnız gecelerim
Sevdaya aç
Sana muhtaç
Ahh deli gönül
Bu yalnızlıktan kaç
Ölümlü bir yar seç
Yollara düştüm yalnız,
Kendi kendime
Okuyup öğrendim
Öğrenemediğimi de
Soktum beynime,
Dönsen ne olur bana sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!