Eymen Erdem Akça Şiirleri - Şair Eymen E ...

Yemyeşil yapraklar sarardı soldu
Eyvah! Eyvah! Hazan yeli esiyor
Tabiat titredi ve hasta oldu
Bir acı her yerde ruhu kesiyor

Ruhlarda feryad var bu gidişattan

Ey varlığı güzellik, ey sükûtu tekellüm
Lütf-u lâyezâlinle mest ü mahmûr olmuşum
Ey kürbeti saadet, ey ihsanı tesellüm
Sevk-i lemyezelinle dergâhını bulmuşum

Mukaddes huzûrunun sancılı çiçeğiyim

Bilinmez biliyordum lakin bilmişim seni
Bizden saklanıyordun fakat bulmuşum seni

Ey Meşhur-u Müteal her bir şeyden yücesin
Bilemezdik seni biz bilemezdik nicesin

Bırak beni, ey mevsim, elemli ahvâlinle!
Bunaldım fânilikten beka ararken dâim
Susuz toprak misâli yağmurlara muhtacım
Sonsuzluk güneşiyle olsam zevâle sâim

Ruhumun eyvahları çınlatırken semayı

Şu masmavi gökyüzü özgürlükler ülkesi
Kuşlar gibi demâdem kanat çırpmak isterdim
Belki garip ruhumun çocukça bir hevesi
Semavât denizinde yelken açmak isterdim

Sonsuzluğu gönlüme onunla yerleştirdim

Utanmaz hayallerin koynunda geçen gecem
Senden uzak olsaydım... neylersin ki olamam
Beynimi kemiriyor ' ölüm ' denen bilmecem
Susuz yaprak misali kavruldum ah gülemem

Ne yaman bir çileyi yükledim yüreğime

Geldim gene bin yasla huzuruna Sevgili
Günahkar ellerimi açtım af niyetine
Muhtâcım o ebedî gül nûruna Sevgili
İnledim ve ağladım itirâf niyetine

Huzûr-u Kibriyanda söz söylemek utançtır

Sonsuzluğa uzanan bir yolun yolcusuyum
Şu sahra-yı kebirde yananlar sucusuyum

Dermanı kesilenler soluklanır yanımda
Gönüllere bir umut, güllerin burcusuyum

Medeniyet denilen sefahet oyuncağı
Boğar karı-kocayı zevkte Marut misali
Uçurur akılları talihsiz kafalardan
Bir noktada bağlayıp yıkar Harut misali

Durmadan ilerleyen azgınlık çağındayız

Bir âhım var içimde tek sana saklıyorum
Yüzüme bakmaz isen sitemler yağdırırım
Serseri bir “ katre ” nim hep seni bekliyorum
Şu gönül ummanıma “ bin inci ” sığdırırım
03.06.2004