Eylülce Şiiri - Zülfü Akar

Son ağustosa verdim ellerimi,
Eylülce yolcuyum şimdi.
Karlarca yağacak gözlerim birkaç ay sonra
Üşüyeceğim....
Üşüyeceksin...
Ardımızda kalan Ağustosça sıcak

Sen yoksun artık.
Kokun yok...
Dudaklarına dokunamayacağım artık,
Yolunu gözleyemeyeceğim.
Bir tek sigara var parmaklarımın arasında
Senden kalan tek alışkanlık.

Bir içimlik kül düştü şimdi tablaya.
Bu ateşten arda kalan tek şey...

Ne çok kül kaldı ardında biliyor musun?
Çıkarsam yüreğimi, sunsam kan revan avuçlarımda;
Biliyorsun yanacak ellerim..
Dağıtsam tenimi yıldızlara;
Kızılcıklarca yanacak gökyüzü.
Ölsem; yaşamaya hiç gocunmadan,
Bir çift bakış kalnayacak ardımda...
Neyse:
Eylülce yolcuyum ya,
Varsın dökülsün küller yapraklarca...
Dileğince kavursun güneş.
Rüzgar savursun,
Ben gideyim.