Eylül şiiri Şiiri - Evren Demirdelen

zordu anlamak
vazgeçmek imkansız
gözlerim hep aynı resmi aradı
çözdüm derken gerçeği
yalanı öldürdüm..
safça bir umut oldu bakışların
lanet okumak olmayışına
ve sebepsizlikti yaşamak
bana acınası gözlerin kaldı
aşk bir başka Eylül akşamındaydı

serinlemişken gülüşün
ağlatmıyorken artık şarkılar
deli bir gidiş öyküsüyken yarımlığım
sabır beklendi acılarımın geldiği yerden
düşünmedim bile
bu sarhoşluk hangi duygunun delili
hissetmedim diye
cezalandırdı zaman
ayırarak düşüncemi senden..
ben uyanıyorken yavaşça uykumdan
sersemliği gidiyorken sevdanın
sarsıldı dünyayla uyumsuzluğum
gülüşüm de silindi
bir tek ayrılırken bana bakışın vardı
aşk bir başka Eylül'e kaldı

sancıları döndürdü yaşama
gerçekler kimin sorularına dönmüş yüzünü
sormadım bile
ve bu sarhoşluktan
erken uyandım diye
bir daha gülmedi sevdiğim
öyle bir gönül ki ömrünce sana yandı
ve anladı
Aşklar ve Eylüller yalan dı..