Yaşıyorlar bu hayatı sık sık
Evleri, odaları basık
Caddeleri, sokakları karışık
Kafalarında, "Nasıl olmuş varlık?"
Kafa yormamak yasak
Gerçek ahlak bir tuzak
Sormayın artık
Ne olacak bu işin sonu
Bilseydim
Ağlar mıydım boşu boşuna
Susar mıydım ya da
Eski bir dostu, görmeyeli çok oldu
Öyle ki dostum bile değil artık.
Sessiz sedasız, ayrıldık.
Gözlerine bile bakmamıştım,
Son defa olduğunu bile bile
Sarılmamış ve tartışmamıştım
Bu gece
Bizim evin oradaki pasajdaydım
Yürüyordum adım adım
Seni anmayalı çok olmuştu
Aklımdaki sen yok olmuştu.
Bir gün bir an bir çocuk
Nasıl da durmuş öylece
İnsanlar yaşar dururken
Oturmuş pencereye
Bir hüzün varmış kalbinde
Açmış camı yine de
Bu ara dolu dolu yağdın üzerime
Başta hava günlük gülistanlık
Sonra parçalı bulutlu
Dolu yağdığından beri
Hayatım soğudu
Her bir buz tanesi
Atatürk Lisesi'nden bindim tramvaya
Ulus Anıtı'nda indim
İçimde bir korku, ner'deyim?
Günlerden perşembe
Ben cumadayım
Yakın da gibi halbuki
İki bakış üç tebessüm
Saymaya edilir mi teessüf
Gözler bakıp dudaklar güldükten sonra
Kız kadın olmuş
Erkek adam olmuş
Dünya bir şarkı duymuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!