Bir eylül akşamında ayışığı altında
Oturmuş seyrederken şehrin ışıklarını
Yalnızlığı farkettim,bankın öbür ucunda
Bana çevirmiş ürkek,sinsi bakışlarını.
İçimdeki acının tek faili yalnızlık
Gönlümün,sığındığı tek sahili yalnızlık.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Şiirlerin çok güzel akraba,tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta