Eyletme-2 Şiiri - Afet Kırat

Gönül yangınım sönmez sürer gider dem be dem
Her cefaya razıyım bana âmân eyletme
Çile çekmek içindir elbette ben-i Âdem
Gerekse dilimi al bana figan eyletme.

Canım sultanım için yürüdü dâra gönlüm
Kanasa da elleri gidecek hâra gönlüm
Hiçbir şeye bakmıyor zarara kâra gönlüm
Sükûnete muhtacım tek feveran eyletme.

Ne zaman alır beni yanına dil nevâzım
Çağırırım her gece yettiğince avazım
Sönmüş küle çevirse artık aşk-ı mecazım
Savur gitsin hepsini bana isyan eyletme.

Benim canım cihanım sen vird-i zebanımsın
Kararan gecelerde sen meh-i devranımsın
Acı çeken ruhuma hekimim dermanımsın
Zehir versen içerim beni tuğyan eyletme.

İsyan ettikten sonra mutlak eylem gerekir
Her haykırış peşinden sonda ünlem gerekir
Bunu yapacak yiğit ve müsellem gerekir
Engelle bir şekilde kalbi kıran eyletme.

Külli kadere isyan beyhudedir inandık
İman yüklü yürekler asudedir inandık
Amelsiz hayat süren fersudedir inandık
Zikir şükür olmadan çok yaşayan eyletme.

Suda ebru bozuldu suhufta hat bozuldu
Mahkeme salonunda çok içtihat bozuldu
Şairin kaleminden müellefat bozuldu
Çalıp çırpıp yazarak darmaduman eyletme.

Çok emelin menzili uzun olur biliriz
O yolda fırtınalar tayfun olur biliriz
Olmayan dileklerden cünun olur biliriz
Nefsimizi yeneriz bizi ziyan eyletme.

Kaderim mi düşmüşüm böyle hayali hâma
İhtiyacım var gibi gelecek her ilhama
Kalem çizip dururken düşersem de evhama
Verdiğine bin şükür beste dehân eyletme.

Etse beyhude figan yine vazgeçmez gönül
Olmaz der halim yaman yine vazgeçmez gönül
Kırılır kırar her an yine vazgeçmez gönül
Ey Nakkaş-ı ezeli hiç hûn fesan eyletme.