Eylem Özdemir Şiirleri - Şair Eylem Özdemir

Bana bir şeyler söyle, uzaklardan olsun.
Bir güvercin kanadına yakışacak kadar masumane
Güneşin doğmasını sağlayacak kadar güçlü
Ayın parlaklığını arttıracak kadar mutlu.
Bebeği güldürecek kadar komik
Savaşları durduracak kadar barışçıl.

Bir ev istiyorum, bana ait olan
Kapısından girerken bütün sorunlarımı soyunduğum
Penceresini açtığımda mutluluk dolduğum.
Bir ev istiyorum, odaları kar beyazı,
Karanlığı ve karamsarlığı silip atan.
Her şeye yeniden başladığım.

Bizim buralarda hep poyraz eser.
Martılar kayarcasına süzülür gökyüzünde
Ağaçlar dans eder ahengiyle.
Bebeler rüzgar gülleri döndürürler sevinçle.
Çocuklar uçurtmalarıyla şenlendirir gökyüzünü.
Herkes mutludur kendince, herkes bahtiyar.

Ne zaman arkama baksam, hep seni görürüm.
Sen hep yanımdasındır bilirim.
Bir adım geriden takip edersin beni.
Başıma bir şey gelecek diye, minicik kalbin çırpınıp durur.
Azıcık canım yansa, göz yaşların dudaklarında sonbulur.
Bana can verensin sen, canımdan öte annemsin.

En acıklı şiirlerimi sana yazdım ben.
En olmadık yerde bağrıma saplandı hançer
Ben ise yangının ortasında kaldım.

Bu şiiri sevmeyeceksin biliyorum.
Alabildiğine isyankar kelimelerim.

Uykuyamı hasret bu gözler?
Yoksa senli günlere uyanışamı?
Boşluğamı bu sözler?
Yoksa sana yalvarışamı?
Dön gel artık,
Dön gel bu gönlümün baharı.

Beklediğin cevap bir kaç santim uzağımda
Hani uzamsan, belki de yazan ellerine değecek ellerim
Gerçi sen yazmadan da okurum ben düşüncelerini
Okumak için gözümdeki perdeyi azıcık aralamam yeterli
Cesaretim olsa, çoktan ezberime almıştım söyleyemediklerini.
Bembeyaz bir sayfa açmışsındır bana

Gözlerini göster bana.
İçinde sevgi kırıntısı kalmayan gözlerini.
İşte o zaman inanırım sana,
Telefonda bitti artık demen kafi değil
Sesinin titremesini hatlar kötü diye savunma
Yüzüme söyle gerçekleri.

Gülümü ektim gönlüme.
Bir nisan sabahı tomurcuklandı.
Kan kırmızı bir gonca,
Zümrüt yeşili yaprakları vardı.
Gülümü ektim gönlüme.
Gölümde sen vardın, mevsim bahardı.

Her şey yarım yamalak başladı farkındamısın.
Benim yarım bir hayatım,
Senin yarım bir hayatın vardı.
Yarı gerçek, yarı sanal ortamlarda tanıştık.
Yarım yarım geliyordu konuştuklarımız,
Tıpkı yarım yamalak hayatlarımız gibi.