Ey Yörük Kızı Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Kara zülüfleri düşmüş yüzüne
Karşımda salın dur ey yörük kızı
Siyah kirpik sürme olmuş gözüne
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Parmaklarda yüzükleri sıralı
Gönlünde sevdiği bahtı karalı
Kader vurmuş benden daha yaralı
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Ne baharım bahar ne kışım kıştır
Gözümden dökülen hasrettir yaştır
Sensiz yediklerim zehirli aştır
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Ömrümü çul edip uğruna sersem
Canımı yar için bin defa versem
Dünya gözü ile bir daha görsem
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Saçlarında belik olsam örülsem
Sevdan ile diyar diyar sürülsem
Sana yakın bir toprağa gömülsem
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Sensiz yaylaların kalmadı tadı
Bırak artık nazı bitir inadı
Ben suçlu olayım sen ise kadı
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Poşusunda mavi Oğuzdur soyu
Görürüm endamı Kayıdır boyu
Mevlam sana vermiş bu güzel huyu
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Hiddetlenir yüzü al al allanır
Meyve verir çınar gibi dallanır
Rüzgar yemiş yaprak gibi sallanır
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Ömrümce uğruna tutarım keşik
Bırakta kapında olayım eşik
Artık iflah olmaz can delik deşik
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Bu hayta gönlümü gel iflah eyle
Soyka hayatıma bir anlam söyle
Beni kıyaslama ağayla beyle
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Kımsır olma ver bir buse yanaktan
Hampa payam yesek aynı çanaktan
Zövelmeden aşkı söyle dudaktan
Karşımda salın dur ey yörük kızı

Duvara söykendim beklerim seni
İrez deyip nolur hor görme beni
Koyak mekanlarda belendim yeni
Karşımda salın dur ey yörük kızı