Ey yar Şiiri - Ayhan Selçuk

Ne olur dur yavaş yavaş yaşayalım sevdayı
Sizde aşk derler bizim ak sevdamıza
Düşünce bitip tükenmek bilmeyen yollara
Anlarsın o gün aşk kime, sevda kime olmalı

Sen bir nazlı gelincik korkuyorsun hala
Gah esen rüzgarda gah yağan yağmurda
Sana inciler getirsem, yine nazlanırsında
Korkarak bakarsın can verecek sevdalına da

Dur desem dinlemezsin o an ceylansın
Sus desem susmazsın sanki bülbülü şeydasın
Bak desem görmezsin belki başkasında aklın
Öldür sevdanla desem o dem kaderisin bahtımın

Ne ile kandırsam bu güzeli derken
Hangi tuzağı bilmez her yanı bilirken
Bir bakışında aklım kalırken
Sevda tuzağı bana sen koşup oynarken

Ela gözdü beni benden eden
Kim demiş hakka gitmez bir yar seven
Böylesi güzeli kaç kişi severken
Hakkı bilemedi bedeninde ismi ayan olurken

Dur koşturma beni de ardında
Herkes bu yola çıktı can verdi çoğu da
Kalırsan sağ salim yolun sonunda
Belki severim diyorsun kıyamet koptuğunda

Sevdalı desem adım çıkmış zaten
Bir avare desem yar ile divane her seven
Bir güzel ki dünyamı yangın yeri eden
Hayatta mıyım bilmiyorum cevap veremem ben

Bunlar ki son sözüm her seven kalbe
Ey yar sende düşersin aslanın pençesine
Bir deniz ortasında kalınca sandal üstünde
O gün anlayacaksın nasıl sevmişim alevler içinde