Ey Yar Şiiri - Selahattin Yalçın

Ey Yar
Nasıl af dilerim senden
yüz mü kaldı ki bende
Bilirim sen affedicisin
Söz mü kaldı ki bende
Yine sana geldim
Sessizce
Dilimde söz kalmadı
Sadece ellerimi açtım
Gidecek yerim yok ki benim
Dünya dar
Yalnızca sen Y^a^r
Yalnızca sennnnnnn
Kelebekler her kanat çırpışında sen diyor
Arılar her vızıldayışında sen diyor
İnsan her dara düştüğünde sen diyor
Sen demeyen bir nesne yok bu cihanda
Her şey senden
Ve her şeyde sen
Benim kalbimde de sen varken
Neden bu kadar aciz ve zavallı bir ben var yar
Neden
Her af dileyişimden sonra tekrar girdaba sürüklenen bir ben
Arındır beni yar
Bütün benliğimle hissedeyim seni
Sadece ellerimi değil kalbimi de açayım sana ey yar
Kalbim her attığında sen desin
Ve bedenim kalbimin ritmine ayak uydursun
Senden başka yar’a ne gerek var
Sadece sen bana yar ol bu bana yeterde artar
Sadece sen ey yar