Ey Sevgilim Şiiri - Hüseyin Arslan 7

ey sevgilim, gel gör ki ömrüme koyduğun,
bu ayrılığı, kötü kaderi acı beteri
her gün ağrıyor kalbimin parçalanan yeri
iki gözüm dökülür bin bir çeşme gibi
sen varsın ya her akışında her damlasında
her düşüşünde coşar taşar bu ayrılık hasreti
kader sürmüş ömrüme amansız seferi
tarumar etmiş,seni aradığım her yeri
bu matemin kederin, hüznün tam ortasında
patika eylemiş, eziyor gün begün bağrımı
yıkıyor yüreğimi, her bir defasında
zaman boşalttıkça yıllarımdan sensiz günü
korkarım sevgilim, unuttun sen artık beni
ağlayıp elpence divane dursam da
getiremem artık dünü, geçmişin zaptından
bir haber eyle sevgilim, kalmadı ömürden zaman
bulabilirsen bir çare, bir kurtuluş yönü
acele et sevgilim,sürmesin sensizlik sefalet demi
yetiş bir an, demir almadan sonsuzluk denizine
bende ki bu ayrılık hasreti, bu matem bu elem
bu aşk bu intizar, bu sevda yüklü harebe gemi