Ey Sevda Şiiri - Erdem Köroğlu

Bir yanar bir dönersin
Gittiğin yerden geri gelmezsin
Hep kendi kafana göre gezersin
Söyle bana sevda sen ne melun şeysin?

Kapamışsın gözlerini ebediyen açmazsın
Dünyaya hep kendi pencerenden bakarsın
Dünya yârinin üzerine kurulu sanırsın
Söyle bana sevda sen ne melun şeysin?

Seni bulanlara hep sırt çevirmişsin
Yıllarca acıyla, zulümle beslenmişsin
Susadığında hep gözyaşı içmişsin
Söyle bana sevda sen ne melun şeysin?

Peşine koşanların yoktur günahı
Elbet kalmaz yerde şu gariplerin âhı
Karşılayacağız bir gün o aydınlık sabahı
Söyle bana sevda sen ne melun şeysin?

Yoluna nice yürekler kurban oldu
Aktı gözlerinin yaşı sel oldu
Sonunda gülen hep zalim felek oldu
Söyle bana sevda sen ne melun şeysin?