Gecenin koynunda
Ovaya yayılan,
Işıkların altında
Karanlığını ustaca gizleyen,
Büyük evlerde yaşayan
Küçük insanların şehirlerine,
Davudi bir sesle akan
Şelaleler hayat vermekte…
Ey şehir;
Yaşını kutlayanlar unutsa da yaşını,
Kırık dallarından
Tutunacağımı sanma...
Yapraklarından rengini,
Dileneceğimi sanma...
Köklerim toprağına muhtaç sanma...
Işığımdan kopacağımı sanma…
Kayıt Tarihi : 21.8.2014 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!