Ey Rüzgar Şiiri - Yiğit Gümüş

Kiminin hâlından dost anlamazmış,
Kimine dost kara toprak olurmuş.
Kışın solmayan son çiçek gibiyim
Yalnızlık böyleymiş meğer, ey rüzgar!

Dertsiz insanlar iyilik bilmezmiş,
Dertli insan dermanlıyı sevmezmiş.
Yürekte kanayan yara gibiyim
Mahzunluk böyleymiş meğer, ey rüzgar!

Ahu seveni çoksa aşk bilmezmiş,
Aşktan çekmezsen adı aşk değilmiş.
Nehirde akıp giden su gibiyim,
Tutulmak böyleymiş meğer, ey rüzgar!

Günler su misali akıp gidermiş,
Bazısına takvimler hiç gülmezmiş.
Ölümü bekleyen tavşan gibiyim,
Yılları saymamalıymış, ey rüzgar!