Ey Ruhundan Bihaber Şiiri - Merve Demircan

Bütün hizmet bedene, ruhun ile yok ilgin;
Bu acayip tavırın, helak eder seni bil!
Bir şu işin dışında, tüm konuda çok bilgin;
Yapmaz isen tashihat, mahvedersin sonu bil!

Sırf cesedi besleyip, bi-ruh gibi yaşama!
Bu ihmalin sonucu; celp eder şekavet’i.
Kitabi kıstas ile ayar yap ki yaşam’a;
Saadet-i dareyn gelip, bitirsin şikâyeti.

Dinden cüda yaşaman; her şekvanın nedeni;
Mutlu olmak istersen, uy Rabbinin emrine!
Ondan kopuk yaşayan, ne bedbaht ve ne deni;
Bedbahtlığı bırak ta; bak Allah’ın emri ne!

Hiç boşuna arama, sen huzuru inkârda!
Ret ederse hakkı kul, düşer sonsuz çıkmaza!
Her tür huzur, saadet, elbet onu ikrarda;
Yok, münkire zerre kar, dünya, ukba çok ceza!

Günübirlik yaşama, yatırım yap atine;
Üç beş günlük bu hayat, asıl gaye olamaz!
Zannetme ki şu film, suaresiz matine;
Onca masraf ve emek, böyle atıl kalamaz!

Kulağını iyi aç, ruhun figan ediyor!
O çığlığa lakaytlık, kar-ı akıl değildir!
Vicdanın mı çürüdü, dinle hele ne diyor?
Omuz silkip yürümen, yok olmaya meyildir!

Merve Demircan
15.08.2011-İzmir