...ey Râna Şiiri - Ömer Faruk İlhan

Gülüyorum seninle yollar ırak olsa da
Beklediğin duygular hep yanında olacak
Ruhundaki suskunluk benliğini sarsa da
Gül kokulu heybene hep güzellik dolacak

Ümit yükselen yıldız açılan ellerime
Dualarım ruhuna bir kıvılcım salacak
Gün ışığı sözlerin dolansa dillerime
Dönerim Kâbe gibi, yatırlar boş kalacak

Leylaklar açılmıştı bahara müjde geldi
Tane tane iniş var rahmetin diyarından
Bu kasvetli anımda alnıma secde geldi
Ebedi bir yükseliş sızıyor kenarından

Ay nedir ki, yüzüne bakamam güneş gibi
Işıklı yollarına kırlangıçlar dizilmiş
Yastığın arasında düşünceler sel gibi
Köpüren volkanlarda billurluklar sezilmiş

Yolların kestirmesi demir halatlı köprü
Bir ucu bastığın yer bir ucu kaf dağında
Zulmetin üzerine örtüldü atlas örtü
Süslenmişti uçları nurun altın çağında

Katlandı yüreğinde sonsuzluk sevgileri
Damaklarım kurudu kevsere yaklaşmışken
Hatıralar canlansa söylese ezgileri
Hayaller aleminde okyanusa dalmışken

Ayrılık olmayacak güzellik ikliminde
Azrail seferinden dönüp de gelse bile
Yorgun bakışlar görsem zamanın diliminde
Tahammül edeceğim üst üste gelse çile

Yakınsın uzaklara gönül süzgecindesin
El sallanan yolculuk bitti artık ey Râna
Tutunduğun dalların serin gölgesindesin
Sevgi dolu ruhunda hayat en ince manâ

Ara ara hüzünler geçse de yollarından
Hep ümitli bakış var ışıklı gözlerinde
Şefkatin abidesi açılmış kollarından
Sardığın sinelerin mutluluk yüzlerinde

07/07/2007