Ey Koca İstanbul Şiiri - Ayhan Dinçer

Ey koca istanbul şiir gibisin.
Şairin dilince hece gibisin.
Sesine, tenine, nazar değmesin.
En gözde ülkenin, güzel şehrisin.

Toprağında açmaz yabani otlar.
Şehitlerden nasıl alınır oklar.
Yetimin, öksüzün ahını saklar.
Ey koca istanbul hüzün selisin.

Evin, barınağın yokmudur senin?
Her köşe başında dilenci sensin.
Ayakların, derin sulara batmış,
Fakir fukarayı görmez gibisin.

Asmandan üzüm koparamıyorlar,
Halk içinde sana zalim diyorlar.
Ayvanla, narınla, hiç doymuyorlar.
Ey koca İstanbul sabır ehlisin.

Karanlıktan korkar yavru bedenler.
Gözlerin geceye ışıklar saçar.
Her halinle dünyalara bedelsin.
Gökkuşağı gözlüm sen ne güzelsin.

Toprağında vardır bir çok keramet,
Bunu görmek için önce göz gerek.
Kılıç tutan oldu birer, Fatif Sultan Mehmet
Ey koca İstanbul neyin nesisin?

Kız kulesi kalbin, mavi bedenin.
İki kıtayı bağlar ayakların ellerin.
Cennetin anahtarı sultan ahmet camin.
Ey koca İstanbul gizem nehrisin.

Toprağında vardır şehidin kanı,
Dinsizin erer mi hiç buna aklı.
Türk'ün karşısında duran onca atlı,
Boğazından midene leziz bir tattı.

10 Nisan 2010 02: 22