Ey Kalbim Şiiri - Emin Çelimli

Yoruldu artık kalbim
Kalmadı hiç takati
Ne gündüzü tanıdı
Solmuş papatya
Öksüz çocuk gibi boynunu büktü
Ne de geceyi yaşadı
Girenler tutunamadı
Anlamadılar anlayamadılar
Belki de anlamak istemediler
Sevdası için nasıl yandığını
Belki de ateşi çok yaktı
Kim bilir belki de dondurdu
Belki de tutunamadılar
Her şeyi
Öyle yüzüstü bırakıp kaçtılar
Söz verdim kendime
Artık kapattım kapımı
Kimseyi almayacağım içime
Yanarsa da üşürse de
Sadece bana ait artık sol yanım
Kimselere yer vermeyeceğim kalbimde
Örseletmeyeceğim
Kırılmasına izin vermeyeceğim
Yalnız benim için atacak bundan sonra
Vefasızlar için değil
Sen varsan ben varım
Benimsin artık Ey Kalbim