Ey İstanbul ayrılıkların başkenti sende yorgunsun
Ne aşklar barındırdın yıllardır sırada şimdi ben varım
Kanmıyor gök mavisi denizin ağlıyor bak martıların
Zor şehirsin vesselam ne diyeyim ben sende haklısın..
Yaralanmış bir akşam yüreğim düştüm bak yollarına
Yokluğun zehir gibi içimdeki çocuğu attın bir kenara
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta