Ey hayat;
Gökyüzüyle ağaçların oluşturduğu turkuaz renginde buluşalım,
Umut dolu günlerin her saat vurduğu çanda
Ey hayat;
Kaldırımların kesişme hasretiyle yandığı gibi buluşalım,
Mecburiyet olmasın göz yaşlarımızı sevgimizi damlatalım ağaç yapraklarına
Ey hayat;
Bir kağıt ve bir kalemin, hırçın aşkında buluşalım
Her ne kadar kalem tükenip kağıdı yalnız bıraksa da
Ey hayat;
Hadi bir şeyler söyle, barışalım koklaşalım
Bana da gül, bana da sarıl anne şefkatiyle...
Ey hayat;
Ölümde buluşalım istersen, azrailin soğuk nefesinde...
Ölüm dediğin nedir ki hayat ölüm..?
Ben zaten yaşamayı göze almışım...!
Kayıt Tarihi : 10.9.2004 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!