EY HAYAT
bir sürü güvercin uçurdum göğüne ceylanın
görmedi
yavrusu aslanın dişindeydi
bir avuç sevgi bıraktım ellerine adamın
duymadı
bir lokma ekmek peşindeydi
bir demet çiçek bıraktım yüreğine kadının
ağladı
hasreti gözyaşındaydı
bir öpücük umut bıraktım gözlerine çocuğun
gülümsedi
büyüme telaşındaydı
bir damla su bıraktım yaprağına gülün
uyandı
sevgilisi düşündeydi
ey hayat, ne güzelşeysin sen
anladım ki
herkes kendi işindeydi
Ve hayat sevgilinin gülüşündeydi..
Mahmut Nazik 15 05 2012 Anamur
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 15.5.2012 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kim ne yaparsa yapsın;yaşam kendi dinamik yapısından asla ödün vermiyor.
Kişi oğlunu eze eze egemenliğini sürdürüyor.
Şiirdeki örneklemeler bunun kanıtıydı zaten.
Kutluyorum Dostum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)