Ey gülü hazin Şiiri - Mustafa Cilasun

Ey gülü hazin
Gel görkü bak sümbül perişan
Açan baharın ne şevki olacak ey şakıyan

Mehtap olsa
Ne yazacak, halde eza oluşunca
Hasta kalbimin sızısıyla okşanıyor acı dem

Adıyaman da
Yeşeriyor şimdi bak sert badem
Ey nar tanem, inci hazinem, hazzı payem

Sancılar mı?
Mütemadiyen nüksediyor şahanem
Ben perişan bir abdi acizim ve âdemi heder

Yokluğun halen
Halimde bir mızrabı yaşatırken
Kanayan yüreğim, ülfetine haline duçar iken

Laleler rengârenk
Ve şimdi o gelmeni gözlerken
Salındığın kıdem, sağlıkla bir bir söz edilen

Güvercinler sensiz
Bak mahzun başıma konmaz oldu
Aşiyanlar suya hasreti yaşadı sana kaldı

Yapraklar
Ardı sıra dalları sessiz bıraktı
Güneş geceyi gece sensizlikte ne kederdi

Gel artık biganem,
Güllerin kokusuyla hasretinle gel
Gel yeter ki hicranın sızıyla kuşan çık gel

Razıyım sana,
Vereceğin her acıya yeter ki sen gel
Halinde ürperti yaşama sana hasretim gel