_EY ERDAŞ_
İmrenip kapıyı çalan ey Erdaş
Gelme haa can yakan sarman olursun.
Benim ile olmak istersen sırdaş,
Zor kendi derdine derman olursun.
Merak etme aşkın bitmez yasına
Dolmayan su akar sabır tasına,
Çıkarırlar, Mecnun diye basına
Dilde dönüp duran kirmen olursun.
Meydana girmeyen hiç er mi olur?
Ya aşkın atın da eyer mi olur?
Altın varken pulda değer mi olur?
Buğdayı alınmış saman olursun.
Sövüp hem vurana hal soramazsan
Yaklaşma benliği tam kıramazsan
Menzil uzun, yol dar ya varamazsan,
Baykuşun uğrağı orman olursun,
Sema'dan mey düşmez halvet kabına,
Meltemler akışmaz iksir ab'ına,
Sarılamaz isen İrfân babına,
Vallah Billah, karman çorman olursun.
Pir Bekir e yaşlar döken bulunmaz
Cefanı kahrını çeken bulunmaz
Üşütmüş bu diye bakan bulunmaz,
Adeta yakılmış harman olursun.
B CILA 8;9;2020
Erdaş /erkek arkadaş
Halvet/güzellik tatlılık hoşgörü
Ab/ su
Sarman/iri yarı cüsseli,kedi türü.
İrfan/ahlaki medeniyet
Meltem/ çiy
Karman çorman/karmakarışık ne olduğu bellisiz
Kayıt Tarihi : 15.4.2024 22:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!