Ey Cân Şiiri - Nurullah Arafatoğlu

Zâtını merdümün esfeli sanma ey cân!
Zâtına müştak olacak sefiller var
Büyüğüm deyü kibirlenme ey can!
Damlaları yutan bir bahr-i umman var

Cehlini düşünüp hayıflanma ey can!
Rahmân'ı bilmeyen cahiller var
"Bildim" deyü mağrur olma ey can!
"Her bilenin üstünde bir bilen var"

Cihanda kârım var sanma ey cân!
Cihanı elinde tutan Maliku'l-mülk var
Geçemem sırattan sanma ey can!
Bir kul için Kızıl denizi yaran var

Bahtın ile yeyse düşme ey can!
Göğüslere inşirah veren nur-ı Hüdâ var
O'na güvenip de edebi terk etme ey can!
Mizânın karşısında dide-giryân olmak var

Aşikar etme cemâlini her dideye ey can!
Didâr-ı pâkına bakacak sûi nazar var
Çirkin de sanma çehreni ey cân!
Bir bakışında dahi, sihr-i helal var.

Ortadan git ortayı bul orta ol ey can!
İfrat ve tefritte helak olmak var
Hududlara yaklaşayım demeyesin ey can!
Hududlardan uzakta bir "Hududsuzluk" var.