Ey Baba Ey Şiiri - Boran Eren

Ey baba ey…
Hangi odada yatıyorsun?
Hangi koridorda duruyorsun?
Hissediyorum, duruyorsun
Ama her tarafa bakıyorum yoksun

Ey baba ey…
Bize şekerler, hediyeler aldın
Lakin bize sevgini arzulattın
Denizde herkesle dalgalandın
Ama biz kıyıdan geçince karaları bağladın

Ey baba ey…
Annemin sana çektirdiği çile nedir?
Sevgisi midir, feraseti midir?
Güzelliği midir, yoksa becerikliliği midir?
Yoksa nolursa olsun sana olan sonsuz güveni midir?

Ey baba ey…
Bu hayatta on bir ciğerin vardı
İkisi felekten dışlandı
İkisi ilmiyle hayatımızı taçlandırdı
Yedisi de dördümüzü çamura buladı

Ey baba ey…
Şaşalı bir tablo var önümde
Birkaç amcam, birkaç halam her yerde
Ama ağzım hep şu sözcüklerde
“Ben nerede, annem nerede, kardeşim nerede?”

Ey baba ey…
İçteki değerlerine kulaklarını tıkadın
Ama dıştakilere sırtını yasladın
Oysa bizde neyi noksan kıldın?
Söyle de bilelim, böylece bize sımsıkı sarılasın

Ey baba ey…
Bilir misin bu boş avuçlu elim ne ister?
İlgi ister, değer ister
Hatta bazen anlayış ister
Velhasıl hemen üstüne bir el ister

Ey baba ey…
Ellerimi açar, her gece dua ederim
Seni saran kor ateşin sönmesini dilerim
Yeşermeni dört gözle beklerim
Ve üçümüze tam gücünle sarılmanı isterim