Ey ayrılık Şiiri - Hakan Kocabay 2

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Neden gelip gelip beni bulursun?
Benden başka kimse bakmaz mı yüzüne?
Neden küllerimi alıp savurursun?
Yoksa benden başkası gülmez mi yüzüne?

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Neden hep karanlık gelişinle her yer?
Her yerdeki izinde hüzün lekesi,
Gözlerimde aşkın hevesi gelme ayrılık…
Yoksa benden başkası sövmez mi yüzüne?

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Neden hep sırtımdan vurursun beni?
Neden gözlerimden yaşlarım dinmez?
Her gelişin yeni bir ölüm durur karşımda,
Her gidişin yeni bir doğuş olmuyor ayrılık.

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Neden hep boynum bükük gelişinle sessiz?
Niyetin dökmek mi gözlerimin yaşını,
Al başını git başımdan ayrılık sessiz,
Sensizlik güzeldi nerden çıktın ki?

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Ne zaman dinecek değişinle dökülen yaşlar?
Ne zaman çekilecek acıların yüzlerde?
Yüzlerde izlerin ne zaman silinecek?
Ne zaman gülecek yüzler gidişinle birlikte?

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Nedir senden çekilen çile?
Her yüze bin hüzün düşürdün sessizce,
Sessizce tükettin bizi yıllardır içimizde,
İçimizde bin hüzün büyüttün böyle sessizce.

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Durup durup yeniden yakarsın içimi,
İçimi döksem yerlere yakamdan düşmezsin,
Gelip gelip yeniden vurursun varlığımı sessiz,
Sessizlik dilimde kalır böyle çaresiz.

Ayrılık,
Ey ayrılık,
Neden her ümidin üzerinde durursun?
Her gelişinin sonu yeni bir hüzün,
Yeni bir ölüm her gidişinin sonu,
Neden hep mutluluğu vurursun söyle ayrılık?

Hakan KOCABAY
21.12.2008