Ey Aşkı Şiiri - Baki Ortak

Ey aşk…
Sen nelere kadirsin

Bir bakışla dağları yerinden oynatır,
bir susuşla denizleri kurutursun.
Kalbi, göğsünde atan bir kuş olmaktan çıkarır,
kafese razı edersin.

Ey aşk…
Bir geceyi ömür yaparsın,
bir ömrü bir anlık hatıraya sığdırırsın.
Kimi zaman adını anmak ibadet olur,
kimi zaman adını anmak günah.

Sen,
bir annenin duasında beyaz tül,
bir yetimin avucunda kırık ekmek olursun.
Kimi vakit diz çökertirsin gururu,
kimi vakit gururu tahta çıkarırsın.

Ey aşk…
Seni bilmeyen akıllıdır sanır kendini,
seni bilen deliliği seçer.
Çünkü sen,
aklı susturup kalbi konuşturansın.

Bir sözle yıktığın şehirleri
yüzyıllar onaramaz.
Bir gülüşle yeşerttiğin çölleri
hiçbir harita gösteremez.

Ey aşk…
Sen kılıçtan keskin,
merhemden yumuşaksın.
Bir yanın ateş,
bir yanın su.
Hangisine dokunsam yanarım,
hangisinden içsem boğulurum.

Bazen bir isyan olursun dilimde,
bazen secde olur alnımda.
Beni benden alırsın da
geri verirken eksiltirsin.

Ey aşk…
Sen insana haddini bildirensin.
“Ben” diyenin sesini kısar,
“biz” diyeni çoğaltırsın.

Ve ben…
Bu karmaşanın ortasında
ne akıllıyım ne deli,
sadece sevmiş bir kulum.

Adımı sorma,
adlar fanidir.
Ben, sözümle yüklenen,
susarak direnen,
aşkla sınanan bir Kul Ortak’ım.

KUL ORTAK