Kanî wexta ez ciwan bûm,
Ez bi dostbûm bi mêvan bûm,
Li civat û li koman bûm
Ew dema çû dîsa nayê.
Kanî wexta ez bi dil bûm,
Diqaqibîm wek bilbilbûm,
Ne bi dert bûm ne bi kül bûm
Ew dema çû dîsa nayê.
Kanî wexta ez însan bûm,
Dipeyîvîm bi ziman bûm,
Çol û çîya wez şivan bûm
Ew dema çû dîsa nayê.
Malamin li serê gund bû,
Xaniyêmin ser û bin bû,
Diwarê hewşam bilind bû
Ew dema çû dîsa nayê.
İbrahim Akbaş
09 10 2006 Düşem (1)
Kayıt Tarihi : 11.4.2018 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!