Evvel Neşât-efzâ İdik

Evvel neşât-efzâ idik şimâlde sabah gibi
Efsûn eyledi çeşmin hasan sabbah gibi

Mihrab-ı dû ebrûya sakın girme sekâra
Bir füsun bakışı saneme secdegâh gibi

Bu na-şad dîl ezelden, gözler bezm-i elestden
İzin sürer bî-mekan avare seyyah gibi

Kapansa aşığın giryeden fırsat çeşmi
Belirir ol peri hayali suret-i mah gibi

Bir hoş kavl-i dilbere bel bağlayan aşık
Dü-cihanı kaybeder deyre dah gibi

Şifa iken mestaneye her dem ab-ı yah
Durmaz mey kor saki cümleden mübah gibi

Düşmez yolu gayri bu harap meskene
Uzat pâyini damenine Viranî padişah gibi

Neşât-efzâ: neşe saçan, neşelendiren
Şimâl: kuzey tarafı, kutup
Efsûn: büyü
Çeşm: göz
Mihrab-ı dû ebrû: kaşlarının baktığı yön
Sekâra: cehennemlik
Sanem: put
Girye: gözyaşı
Sûret-i mah: ayyüzlü
Pây: ayak
Damen: etek