Özgürlük mü, Ona ulaşanı olmadı.
Koşan çocukları vardı, Gördüm...
Vuruldu...
Evrim Evren Doğan
Herhangi bir soykırımdan bahsetmiyorum.
Gözlerin ah,
Neslimi yok ediyor sevgilim...
Evrim Evren Doğan
Bulutların hizasında elleri
Daha üzerinde düşleri...
Göğsü,
Sevinçle vuruyor darbeyi
Bir yiğit ki,
On dokuzunda yara açıyorlar kalbine.
Şairlerin umutlarımızı taşıyan yüreklerini seviyorum.
Çünkü,
Yorulalım öldürenlerden derler,
Ama bütün devletler,
Onların yoksul halkı için döktüğü gözyaşlarına
Utanmadan Diktatörleri...
Unuturum deme!
Kapa gözlerini ve umut de;
Çünkü biz şairler,
Derdi
Kederi
Sevgiyi iyi biliriz.
Kardeşlerim,
Bu cesaret türkülerini söyleyenlere
Savaşan ama umutlarını kaybetmeyen
Bizim Sosyalizm kavgamızın
Ölmeyenlerine selam olsun!
Bırakıp gittiğin için söylemiyorum.
Gerçekten güzel bir kadındın.
Ve elimi göğsünün üzerine koyduğum " Seviyorum " dediğim tüm zamanlar da,
İkinci bir " Gökyüzüne " ihtiyacım olmuyordu.
Evrim Evren Doğan
Önemsiz şeylerden bahsetmeyelim. Sana yazdığım binlerce şiiri boş vermeli, Hatta unutmalısın...Bir yüreğim var...Seni içtenlikle seviyor...Birden fazla kış geçti aradan, Gözyaşlarım da şair oldu, Bilirsin, Ben her vakit seni sessizce dinlerim. Çok özlerim de, Unutmamalısın...
Evrim Evren Doğan
Sevgilim...
Bilirsin,
İnsanın umutları ölmüyor.
Şiirle dolu bir hayatın içindeyim.
Sarılıp en kötü anımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!