Evrenin Çocuğu Şiiri - Güneş Davenport

ne kadar eklense de yıllar yaşıma
ne kadar büyüsem de dünya gözünde
evrenin küçük kızıyım ben
hep ve hala.
işte bu yüzden sönmeyen coşkum
tüm asık suratlara inat.
bu yüzden hüznüm,
çocuk gözyaşlarınca
çabucak gelip, aniden geçen.
nice düşsem de insana takılıp,
kanayan dizlerimle
oyuna dönüşüm bu yüzden.
ve bu yüzden hala herkesi dost bilişim,
herkesi aynı aileden kabul edişim.

yıllar yükü bilgi
yollarca deneyim...
yine de şu an
bilerek ve isteyerek
büyüklerin mantığından uzak
onların telaşından
kaygısından azade olmak...

çünkü evrenin çocuğuyum
işte bu yüzden mutluluğum.