Özlemliyim,
özlemekteyim.
Ve gecelere dost olan hasretin;
düşmanca gözlemindeyim.
Zincirleri kırıpta gelen yalnızlığa,
Yapraklarını döküyor sonbahar,
ellerimde;
benzi atmış
ve amansız bir hastalığa yakalanmış
o yaşanan anılar.
özlediğimde,
o yollarını gözlediğimde,
sen de,
sen de beni özle..
acını paylaştığımda,
sana git diyemem,
en iyisi sen gitme.
alma en güzel yerinde aklımı,
gözümü yaşa bulama benim.
vurma karaya gemilerimi,
beni gökyüzümden etme..
Bana bendin önceden.
Şimdi sensin kendince.
Kalleşliğini yırtıp atsanda,
unutsanda herşeyi;
önceki seni getirsende karşıma,
şimdiki ben; değil ki eski ben.
Yapraklar düşer,
yavaş yavaş kaldırımlara.
Suratına bir tokat,
binbir cefa sevdalara.
yine bitti yaz,
yine karardı bulutlar.
Yüreğim sana çınladı bugün yine,
hiç anlamadan,
hiç inat etmeden yüzüstü bıraktı kendini
gözlerine.
Bir hasretti adı bu aşkın,
bir yakarıştı kendi kendine.
sormadım,
ne senden,
ne de o bomboş geçen ömrümden.
soramadım,
o hiçlerle dolu hayallerimden,
salgın hastalıklara dönüşmüş,
Ayrılık çöktü meriç'e,
sisler içinde gözlerin.
kayboldu ortalıktan gülümseme
ve sararan o yaprakların;
hışırtısında karardı ayak izin.
Gölgesine düştüm yüreğinin,
uzandım senli nakışlara.
Bulutlara gökyüzü oldum kimi zaman,
kimi zaman yağmur kaldırımlara.
İzine renk kattım bazen,
hayaline çiçekler kondurdum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!