Donmuş bir kış günü evren yıldız kaynıyordu,
Her yıldız gelinlik giymiş dünyada,
Varlığını kanıtlarcasına kendi resmini kazıyordu.
Ayak seslerim ayak seslerimi çağırıyordu.
Yürüdüm,yürüdüm......
Yürüdükçe ve düşündükçe,
Evrenin içinde KAYBOLDUM! ! ! ! ! ......
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
