Evlada Mektup Şiiri - Cihad İslam Yılmaz

Ey Saliha, sen nâmusun cevherisin,
İffetin göğsünde yandıkça güneş doğar.
Ahlâkınla ör de ört üstünü zamânın,
Bir nesil seninle yeniden var olur, bağrında bahar.

Sümeyra’m, susma, hakikati dile getir,
Diller sustuğunda kalpler karanlık olur.
Yüreğin, anneler gibi sabırla örsün geceyi,
Zulme karşı susan, yarın evlatsız kalır.

Aksa, ey nazlı nazlı yürüyen fidan,
Adını Kudüs’ten aldın, boyun eğme zinhar.
Taş önünde çatlasın, sen yürü dik başla,
Mazlumun duası ol, mazluma yâr ol, yâr.

Muhammed’im, izini Resûl gibi sür,
Sözün, merhametin, duruşun efendi kalsın.
Dünyaya meydan okur bir sabrın olursa,
Firavunlar sönüp gider, senle hak parlar, yansın.

Ey Mücahid, yiğitliğin adı sensin,
Öfken adaletle yansın, zulümle değil.
Silâhın kalem olsun, kelâmın ok gibi keskin,
Mazlumu koru, ama mazlum kalma, ey yiğit, eğilme değil!

Muaz, hakla kalk, bâtılla yatma,
Geceler seninle secdeye varırsa şafak gelir.
Kalbin Kur’an’la, bileğin duayla güçlü olsun,
İki cihan sultanı olur, kim sabırla yürürse bir.

Musab’ım, Uhud’un yankısı sende yaşasın,
Dünyayı terk et, ama onuru değil.
İsmine yakışır ol, yüreğin medine koksun,
İhanet sana değmez, sen sancağı taşı yeter ki.

Ey Ensar, garibi, yetimi, muhaciri unutma,
Paylaş ki yoksulluk sende barınmasın.
Bir lokma ekmekte, bir tatlı sözde cennet var,
Sen ver ki Rabb’in seninle versin darlığını.

Enes, gül yüzlüm, tebessümünle onar kalpleri,
Bir bakışınla dağlar yıkılır, unutma.
Sevgiyi sıradanlaştırma, selâmı terk etme,
Sen sevgiyle yoğrul, kinle değil, aşk ile kur tahtını.

Ey evlâtlarım, zaman çetin, yollar dar,
Ama yürek genişse, dünya dar gelmez.
Babanızdan size miras bir dua var:
“Eğilmeyin, ama incitmeyin;
Sakın unutmayın: Hak yolunun dikenleri gül açar.”