İnanmak zor geliyor artık
Seni kaybetmek kadar acı veriyor
Seni unutmaya çalışmak
Ve ağrıma gidiyor
Gözlerim bile dolmuyor artık
Sebebini bilmediğim bir kabullenmişlik var içimde
Galiba oluyor
Senden vazgeçiyorum galiba
Doğrusu bu muydu?
Yıllardır bulamadığım kendimi seninle mi yok ediyorum
Bilmiyorum…
Gözlerimin görmediği bir dünya var içimde
Tesadüfen yaşıyorum sanki
Baksana sürekli bir pişmanlık var dilimde
Seni görmediğim her günün pişmanlığını
Birkaç duvarla paylaşıyorum
Dert dinlemeyi bir onlar seviyor çünkü
Seni aramak yürek istiyor artık
Haklısın kaybettim seni
Hiç benim olmadan sahiplenmiştim oysa
Gelecek bile vardı bizim için
Mutlu da olacaktık beraber de
Hep yan yana düşlemiştim bizi
Hep beraber olacaktık
Ama düşleri tekelime aldım sonunda
Yani tek kişilik yer ayırtıyorum hayata
Yalnız ben varım artık …
Kayıt Tarihi : 8.1.2007 18:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!