İlzer vardiyasından yeni uyanmış gözleriyle
Tek bir şeyi düşünürken
Makyaj yapmamış dişleriyle
Ve öksürmekte ısrarcı boğazı
Uyandım, o da uyandı
Aramızda birkaç kilometre
Sonra ne oldu ne bitti inan hatırlamam
Sanki, kuşlar dikkat dağıtmıştı
Tekrardan hafıza kaybı
Dışarı çıktı
Evdeyim ve aramızda birkaç kilometre
Otururken düşündüm o balıkçının hikayesini
Ellerini
Her gün saldığı, çektiği, aldığı
Sandalını, oltasını
Ellerini
Aramızda birkaç kilometre
Ve inanır mısın, balıkçı konuşabiliyormuş
Bak, gör beni diyebiliyormuş
Neler yaptığını gösterebiliyormuş
Ne kadar sevdiğini hem biliyor hem de
Anlatamıyormuş
Sonra ben tekrar o anı yaşadım
O dışarıda ben evde
Aramızda birkaç kilometre
Yağmur yağabilirdi
Yağsındı ama yağmayacaktı
Odasına geçti
Aradı, araştı kalbini
Yağmur yağmış, saçları ıslakmış
Su damlasından bıçak karnına saplanacakmış
Hemen acele, bir koşuşturmaca
Evet, çok net hatırlıyorum
Birisi sormuş neden diye
O da bakmış ve geçiştirmiş
Aramızda birkaç kilometre
belki nefes
Gerçeği anlatmasını istedim
Dedi ki,
Seni seviyorum, dedim
Bilmukabele, dedi
Kayıt Tarihi : 18.2.2024 20:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumun şiirleri. Abuk dizisi.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!