Evet Şiiri - Esat Özen

Evet dedi, evet sonra tanrı kadını yarattı,
üstüne biraz güzellik, biraz merhamet biraz da şefkat ekledi,
evet dedi evet sonra tanrı kadını yarattı,
yarım kalan adamı biraz daha kanattı;
zira kanamalı kana susamalıydı adam.
Sonra sabrı yarattı tanrı,
zira sabrın varlığı iktiza etmişti adam için,
sonra sabrı paylaştırdı tanrı imtihanları ölçüşünde adamlara
ve hiçbir adam kalmadı ki nasibini almasın sabırdan nasibince
öyleyse adildi erkekle kadının yarımlığı su yarım hayatta.
Ve evet dedi bir kez daha,
evet adilane yarıya bölünmüştü hayat.
Bir ucundan eksik olan hersey yarım sayılmaz mıydı aslında. yarıya bölünmüştü hayat;
ölümden öncesi ve sonrası olarak,
yarıya bölünmüştü hayat,
yalnızlık safhası ve eslilik dönemi olarak,
yarıya bölünmüştü hayat,
ve hangi yarılarındaysan hayatın,
hayatının geri kalanı diğer yarını aramakla geçmeliydi.
Zira bulunacak yarılar ne birdi ne iki.
Hep yarımlık duymalıydı insan.
Zira yaradılışı böyle idi.
Ki son bulunan yarıma ölmeden varılamayacağı için,
sürekli bir yarısını aramalıydı insan.
Hatta yeri geldiğinde ölümü bile aramalıydı,
tama erme ümidiyle..
Hep bir ümit içinde olmalıydı insan,
zira buda yaradılışının iktizasıydı.
Ki zaten ümidini yitirseydi nasıl tam'a ulaşabilirdi insan.
Evet dedi bir kez daha kendinden emin.
Adama yahut kadın olarak başlayan bu hayatı beserin,
insan olarak son bulmalıydı..
Tıpkı hikayesinde anlattığı gibi adamın..
Ve evet dedi son kez
Evet, sonra da tanrı olumu yarattı.
Ve artık tüm yarımlar tam'dı.