Evde lambanın ışığı altındayım. Uzuyor akşamlar.
Onarıyorum ipek bir kombinezonu: bir şeyler okuyor kocam.
Nasıl da güzel barındırıyor ışık bu şeyleri.
Bir çeşit duman var bahar havasında,
Sanki hiç yorulmayan bir şefkat uyanmış gibi,
Sanki bir şey iyileşiyormuş gibi,
Parkları, küçük heykelleri pembelikle kapsar bir duman.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim