Emret Hanım! Şiiri - Ebuzer Ozkan

Sen kalkmadan kahveni çayını demlerim,
Gazeteni alır, haberleri dinlerim,
Ev de ahır da tüm hayvanları yemlerim,
Bu garibin emriniz de, emret sultanım,
**
Biriktirmem hiç, çamaşırı, bulaşığı,
Sofraya tam dizerim, çatalı kaşığı,
Çocuk uyanmasın der, sallarım beşiği,
Bu garibin emriniz de, emret sultanım,
**
Badanaymış boyaymış, yemekte yaparım,
Boş zamanlarım da hep gözüne bakarım,
Ne eksik fazla, gözlerinden çakarım,
Emrinize amadeyim, iste sultanım,
**
Ele horoz olurum, çok fena öterim,
Ben ev de süt dökmüş kedi den de beterim,
Oklavayı atsan da düşürmem tutarım,
Emrinize amadeyim, emret sultanım,
**
İstanbul da başıma tüm saç ektiririm,
Çürük ne kadar dişim varsa çektiririm,
Sen iste yeter ki, estetik yaptırırım,
Emrinize amadeyim, emret sultanım,
**
Kolumdan ta sırtıma, döğme yaptırırım,
Gelene gidene, yanaktan öptürürüm,
Müziğine göre, kendimi kaptırırım,
Emrinize amadeyim, emret sultanım,
**
Gözünün üstünde kaşın var demem,
Yaşını söylemem, yaşın var bile demem,
Serbestçe dolaş, ne işin var bile demem,
Emrinize amadeyim, emret sultanım.
**
Etek gömlek, çok da iyi ütü yaparım,
Bilmediğimi öğrenir, hemen kaparım,
Öpme desen öpmem, öp deyince öperim,
Emrine amadeyim, kızma sultanım,
**
Izgarasından tut, çiğ köfte yoğururum,
Sen yaşlanma, ben çocuk bile doğururum,
Emrin olur, benim hiç incinmez gururum,
Emrine amadeyim, emret sultanım.
Şair Ebuzer Özkan 09/01/2017