Neden geceler haram olur insana
Uykular kaçıp gider uğramaz bir daha
Düşünceler sarar bütün benliği
Yaşam tat vermez gecenin en derin anında
Oysa,
Yaşamın en sakin anı değilmidir gece
Ben seni seviyorum
Gözlerindeki pırıltıyı
Gamzelerini, dudak büküşünü
Ben senin bana küsüşünü seviyorum
Açmayan gül tomurcuğum
Kışımda sarıldığım kürküm olmanı
İçtiğim sigaramdaki tütün ile ateş gibiyiz
Çekildikçe yanar tütün, ateşin bir an galip gelir
Duman olur gider buluşmalar
Yavaş yavaş yok oluştur tütün için
Hangisi galip gelir bilinmez
Tütünün bitişi değil midir ateşin sonu
Son kalkan otobüs değildi giden o gün
Son yolcu sen değildin
Son olan sadece gidişin di
Hayallere bir sondu ogün
Yaşamak adı nasıl yaşanıyorsa
Gülmeler geçici ve sönük
Gözler dalgın kimi zaman
Düşünceler sabit
Korkular sürekli
Mutluluk çoktan terk etmiş
Hiçbir şey bilmeyen
Hayatın üzerine yüklediği yükleri hissetmiyormuş gibi
Yada,onca yaşanmışlardan hiç ders almamış
Basit, bilgisiz ve tecrübeden mahzun insan
Beden kilosunu kantarların tartıp gösterdiği
Gülümse ömür çiçeğinin yokluğunda
Dağlanmış gönlüne gözyaşınla su serp
Uzakları yakın eden aşkına sarıl
Varlığında mahrum ettiğin tebessümü
Doya doya sarf et
Giden ömürde
Sana güle güle oğlum
Umutlarımı asma yaprağı gibi
Bir bir sabır küpüne bastım
İçimde kanayan yara oldun
Naz kokulu yarim
Gecenin en derin vakti
Sevda düşlerimizin üstüne
Uykuları yorgan yapmışsın yine
Oysa yıldızlar
Öylesine parlak, bir o kadar da çok ki
Ağır bir yük insan insana
İstemezse ruh yanında
Tüğ kadar hafif insan insana
Gönül çekerse hep yanında
Geceler korkudur karanlığı mekan tutmamışa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!