Gün sensiz ışıldıyor gözüme
Ve
Ezan bir sabahı daha müjdeliyor.
Çöpçüler geçiyor solumdan
Ve
Horozlar
Üşüyor ayaklarım
Çıplaklıktan
Yüreğim yalnızlıktan birazda
Bilirim
Bir çoraba bakar her şey
Yüreğimde
Geçmiş buradadır
ve
sen burada...
konuşulmalıdır artık herşey
en yalın kelimelerle
sonra...
Yoksullaşıyor bakışlarım
Ve
Ben seni dileniyorum
Bildiğim tüm dualarla
Ve
Sabır çekiyorum
Leyla’m yok
Ve
Mecnun kadar çaresizim
Gecede...
Ağlıyorum
Bir kaç damla gözyaşı
Anlamak bazen hayatı
Ya da anlamaya çalışmak
Ve
Çabalamak sevmeye insanları
Sevilmeye hatta.
En imkânsız umutlarla
Mahmut YÜKSEL'e
Yalnızlık
Yazları bir başka olur buralarda
Geceleri;
Ansızın uykun kaçar
Gelecek için
Düşler kurdum
Hayaller yetiştirdim sabırla
Acılar evcilleştirdim
Ama
Yinede zayıf düştüm
Çocukluğumun öğle uykusunu bulmalıyım gülüşünde
Dudaklarına ismimi yazmalıyım
Öyle arkandan hüzünle değil
Ben seninle birlikteyken ağlamalıyım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!