Sancılar yetmiyor bir vuslat için
Pembe düşler kapıma dayanıyor her gece
Ölüm koynumda sabahlıyor
Üşüyorum ve düşüyorum yüreğinden
Cehenneminde yanmak
Bir eşkıya gibi sürgün olmak
Gel ey yar, gel!
Bakkaldan ekmek almaya gider gibi gel
Müdür efendi kızmasın, fırça atmasın diye koşar adım okuluna gittiğin gibi gel
Zaman hep sana akan bir nehir
Durduramıyorum sana esen bendeki bu rüzgârları
Kalbimden geriye bir kan nehri sende coşuyor hep
Görmedin mi bin parçalara dağıldığımı
Görmek için kalp gerekiyor ise
Sendeki gözler niçin bakar ey yar!
Kalbinin olmadığını anladım
Ama beni yakan gözlerin oldu
Kalemi kırık bir şair gibiyim
Yazınca gönlümden satırlara kan damlıyor gibi
Ne çok susmayı istiyorum biliyor musun?
Her şey karmakarışık
Düzen, sistem, siyaset hep yılışık
Nazar boncuğu alacağım bu köhne hayata
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!